
ผมอ่านหนังสือพอสมควร แต่ไม่มากเท่าหนังสือการ์ตูน แต่พอทำงานก็อ่านการ์ตูนลดลง แต่ต้องกลับมาอ่านเอกสารที่เกี่ยวข้องกับงานมากขึ้น บางทีต้องแปลคู่มือที่มาจากต่างประเทศ พร้อมเครื่องมือเครื่องจักร กับเพื่อนร่วมงาน จนเคยคิดจะไปเป็น คนทำคู่มือเครื่องจักรเลย เรียกว่า ชีวิตก็วนเวียนอยู่กับตัวหนังสือตลอดช่วงอายุ ยิ่งมีความคิดว่า การศึกษาหาความรู้นั้นต้องทำสม่ำเสมอแล้ว การอ่านก็ถือว่าเป็นเรื่องสำคัญ
จำไม่ได้ว่าผู้ใหญ่ หรืออาจารย์ท่านไหนสอน "แม้แต่ตัวหนังสือบนถุงกล้วยแขกก็สอนเราได้" ผมก็จดจำมาตลอดจนเป็นนิสัย โบว์ชัวร์ แคตตาล็อก hand bill กระดาษที่มีตัวหนังสือ ถ้ามีโอกาส ผมอ่านหมด ปัจจุบันมีอินเตอร์เน็ต ยิ่งได้อ่านอะไรๆ มากมายยิ่งขึ้น
ถ้าได้เข้าร้านหนังสือ จะอยู่ได้เป็นนานสองนาน และหลายปีมานี้ ผมชอบเขียนบล็อกมาก (สงสัยจะติดเสียแล้ว) จึงมีความคิดว่า เวลาอ่านหนังสือเล่มไหน ก็อยากจะนำมาเขียนแนะนำเพื่อนๆ ในมุมมองที่ผมมอง ซึ่งส่วนตัวแล้ว ผมคิดว่า หนังสือทุกเล่มมีคุณค่าหมด อยู่ที่เราจะเก็บได้มากน้อย แตกต่างกันไปของแต่ละบุคคล

แนวทางในการเขียนบทความ คงไม่ได้ลงรายละเอียดอะไรมากมาย แต่คงเขียนถึงเนื้อหา หรือประโยค หรือความหมาย ที่โดนใจ ถูกใจผม จะว่าเชียร์หนังสือเล่มนั้น แบบอ้อมๆ ก็พอได้ แต่มั่นใจได้ว่า จะมีเนื้อหาที่ต่อยอดความคิด ให้ได้อ่านกันแน่นอน ครับ
ขอบคุณครับ
ปรีดา ลิ้มนนทกุล
คนทุพพลภาพมืออาชีพ
.
พึ่งรู้ว่าเป็นพี่น้องกับคนดังในวงการติวเตอร์
ตอบลบแหลม จ.อุบลฯ